Οσο περνάνε οι ώρες και οι μέρες, τόσο οι πολίτες συναισθάνονται την αναγκαιότητα του άμεσου σχηματισμού κυβέρνησης. Τα μηνύματα από το εξωτερικό δεν αφήνουν περιθώρια για αμφισβητήσεις. Τα πάντα στην Ελλάδα έχουν σταματήσει και πια όλοι αισθάνονται απόλυτα ευάλωτοι μπροστά στις άμεσες δυσκολίες. Αν γίνουν νέες εκλογές τον Ιούνιο τότε θα χαθούν τουλάχιστον άλλοι δύο πολύτιμοι μήνες και μπορεί και πάλι η ψήφος να μην δώσει κυβερνητική λύση.
Αναμφίβολα το σύστημα όπως το γνωρίζαμε τελείωσε. Οι πιο νηφάλιοι πιστεύουν πως τώρα προέχει μια εθνικής εμβέλειας κυβέρνηση για κάποιους μήνες ή και για έναν χρόνο, μέχρι να σταθεροποιηθεί η κατάσταση και να αποτραπεί η πλήρης κατάρρευση του κράτους.
Τούτη την ώρα, αξίζει όλοι να βάλουν νερό στο κρασί τους, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι η δική τους ώρα έχει πια περάσει. Εστω και αν γίνουν εκλογές και προς στιγμήν σχηματιστεί ένα πιο μεγάλο σχήμα με βάση τα υπάρχοντα μεγάλα κόμματα, αυτό αποτελεί μια προσωρινή λύση.
Στη ζωή το μόνο που δεν αντιστρέφεται είναι ο θάνατος και σίγουρα τα σχήματα σήμερα έχουν κλείσει οριστικά τον κύκλο τους. Ηθική τους υποχρέωση όμως είναι την ύσταστη ώρα να διασώσουν ότι έχει απομείνει όρθιο και να μην σταθούν εμπόδιο στη δημιουργία του καινούργιου.
Είναι όμως και η ώρα για την αφύπνιση των πολιτών. Ξανά και ξανά μιλάμε για νέα πρόσωπα και νέες ιδέες. Ακόμα και αυτή η έκκληση φαντάζει ξεπερασμένη. Ολοι αναρωτιούνται ποιοί είναι αυτοί οι σωτήρες!
Τα μεμονωμένα πρόσωπα δεν φέρνουν την άνοιξη, αλλά η συλλογική προσπάθεια από ανθρώπους έμπειρους στους χώρους της δουλειάς, ανθρώπους με ήθος που δεν έχουν συμπαρασυρθεί από το ρεύμα, κάνει τη διαφορά.
Ισως να μην τους ξέρουμε αυτούς τους άξιους ανθρώπους. Δυστυχώς και εγώ γνώρισα πολύ περισσότερο άξιους όταν έφυγα από την πολιτική. Οσο τους έψαχνα απεγνωσμένα αγνοούσα την ύπαρξή τους, γιατί δεν ανήκαν στους συνήθεις υπόπτους που περιβάλλουν τα συστήματα εξουσίας.
Ισως όμως και να τους ξέρουμε και να μην σκεφτόμαστε ότι μπορεί να θέλουν να δραστηριοποιηθούν και να παίξουν ρόλο. Αυτοί όμως ξέρουν ποιοί είναι και πρέπει να κάνουν το πρώτο βήμα, που δεν θα είναι το μετέωρο βήμα του πελαργού αλλά η απαρχή για την επανεκίννηση που τόσο έχουμε ανάγκη.
Ο κλήρος έπεσε στον Βαγγέλη Βενιζέλο που θέλω να πιστεύω ότι έχει την ωριμότητα και την νηφαλιότητα -μετά από όλα αυτά που έχει ζήσει τα τελευταία δυόμιση χρόνια -να βρει δίαυλο επικοινωνίας ακόμα και με τους πιο δύσκολους. Από τις δηλώσεις του απόψε, θεωρώ πως θα κάνει μια ειλικρινή προσπάθεια. Ισως και οι συνομιλητές του έχουν τώρα μαλακώσει αντιλαμβανόμενοι τις επιπτώσεις μιας άρνησης.
Στην πολιτική δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Αυτός είναι ο κανόνας που αυτήν την ώρα πρέπει να βρούμε τον τρόπο για να τον εφαρμόσουμε.
Sophia Kalantzakos 